یا اباعبدالله علیه السلام
آورده ام در شهرتان خاکسترم را....
آورده ام در شهرتان خاكسترم را
آيات باقيمانده ي بال و پرم را
آورده ام اي كوچه هاي نا مسلمان
مؤمن ترين فرياد هاي حنجرم را
ديشب مراعات حسينم را نكرديد
در كوفه وا كرديد پاي مادرم را
من آيه هايي در حجاب نور هستم
خالي كنيد اي چشم ها دور و برم را
نذر سر اين كعبه ي بالاي نيزه
در شهرتان خيرات كردم زيورم را
من يك نفر در دو تنم ، اما دو روز است
از دست دادم نيمه اي از پيكرم را
يك نيمه ام را روي دست نيزه برديد
در محمل بي پرده نيم ديگرم را
اما به توحيد نگاهم روي نيزه
زيباتر از هر روز ديدم دلبرم را
شعبان مزین به نام اوست...
رسول خدا(ص) در روايت مفصلي ميفرمايد: «شعبان ماه من است و رمضان ماه خداي عزوجل. پس هر كه ماه مرا روزه بدارد، در روز قيامت شفيعش خواهم بود و هر كه ماه خدا را روزه بدارد خداوند در قبرش وحشتش را از بين ميبرد و او را مأنوس مي سازد و تنهائيش را ميزدايد و هرگاه از قبرش خارج شود با روي سفيد و در حالي باشد كه در دست راستش كتابش را گرفته و جاودانگي را در دست چپش و مي آيد تا در برابر خداي عزوجل قرار گيرد پس خداوند به او ميفرمايد: بنده ام! پاسخ ميدهد: لبيك يا مولاي من! خداوند ميفرمايد: به خاطر من روزه گرفتي؟ عرض ميكند: آري مولاي من، پس خداوند تبارك و تعالي ميفرمايد: : (اي فرشتگانم) دست بنده ام را بگيريد و او را نزد پيامبرم بياوريد. پس او را به حضور رسول خدا مي رسانند. پس من به او ميگويم: ماه مرا روزه گرفتي؟ (شايد مقصود جزئي از ماه شعبان باشد نه همهاش) ميگويد: آري! پس من به او ميگويم: من امروز شفاعتت ميكنم. سپس خداي عزوجل ميفرمايد: اما من از حقوق خودم به خاطر بنده ام گذشتم و اما حقوق ديگر بندگانم كه بر گردن او هست، هر كه از او بگذرد و عفوش كند، من آنقدر تعويضش ميكنم تا راضي گردد.
رسول خدا(ص) فرمود: پس من دست او را ميگيرم تا اينكه او را به صراط ميرسانم، پس آن را صاف و لغزنده مييابم كه گامهاي خطاكاران بر آن ثابت نشود و بلغزد، پس من دست او را ميگيرم، فرشته موكل به صراط ميگويد: اي رسول خدا، اين كيست؟ ميگويم: اين فلان است (اسمش را ميآورم) او در ماه من (شعبان) به خاطر دريافت شفاعتم، روزه گرفته و ماه خدا (رمضان) را به خاطر وعده الهي روزه گرفته، پس درِ بهشت را براي او ميگشايم و رضوان (فرشته بهشت) ميگويد كه در آن روز به ما امر ميشود كه در بهشت را بر امتت بگشائيم.
منبع: مفاتیح الجنان
عشق علی که قسمت هرکس نمی شود...
ولادت باسعادت مولی الموحدین ابااحسنین ابازینبین حضرت امیرالمونین علی بن ابی طالب علی علیه السلام را خدمت حضرت ولی عصر ارواحنا فدا و نائب برحق ایشان امام خامنه ای (مد ظله العالی) تبریک عرض می نمائیم
مولا اگر نبود،ولایت نداشتیم
روز حساب، باب شفاعت نداشتیم
عاشق نمی شدیم اگر مرتضی نبود
نسبت به اهل بیت ارادت نداشتیم
عشق علی که قسمت هرکس نمی شود
سلمان اگر نبود، سعادت نداشتیم
مولا اگر نبود، عجم سرشکسته بود
ما غیراز او امید حمایت نداشتیم
اسلام ما نتیجه ی لبخند مرتضی است
با زور تیغ ، میل ِ هدایت نداشتیم
مولا اگر نبود، ری از دست رفته بود
تاریخ هشت سال رشادت نداشتیم
این انقلاب بی مددش پا نمی گرفت
شور ِ قیام و شوق ِ شهادت نداشتیم
ما از دعای ِ خیرِ علی رزق می خوریم
این طور اگر نبود، روایت نداشتیم
رونق نداشت حجره ی انصاف هایمان
برکت به کاروکسب تجارت نداشتیم
شبهای جمعه گریه مان ارث مرتضی است
ما بی کمیل حال عبادت نداشتیم
محشر که دست ِ مردم سرگشته خالی است
بیچاره می شدیم ؛ ولایت نداشتیم
وحید قاسمی
پیغمبران عرش خدا در تحیُرند
بر ساحت مقام شما غبطه می خورند
تا آدم از زبان خدا وصف تان شنید
از قصد رفت و با عجله سیب سرخ چید
عیسی به محض خنده تان خنده می کند
صد مرده را نگاه شما زنده می کند
عمر بلند خضر نشان عنایتت
او خورده جرعه ای ز شراب ولایتت
موسی برای معجزه ی ادعای خویش
با ذکر «یا علی» به زمین زد عصای خویش
داوود اگر صدای خوشی دارد از شماست
او ذاکر بزرگترین هیئت خداست
چشم امید حضرت ایوب سوی توست
دست نیاز بیعت ایوب سوی توست
نوح نبی برای مدارای سرنوشت
بر بادبان کشتی خود «یاعلی» نوشت
نور محبت تو به یونس حیات داد
او را ز دخمه ی دلِ ماهی نجات داد
لقمان نشست محضرتان و فخیم شد
او پای منبر سخنانت حکیم شد
یعقوب با توسل بر تو شفا گرفت
بر دیده خاک پای تو را توتیا گرفت
یوسف اگر ز چاه حسادت رهیده شد
او با نخ عبای تو بیرون کشیده شد
باد صبای مُلک سلیمان شمیم توست
قالیچه ی پرنده ی او هم گلیم توست
الیاس خادم حرم عترت شماست
او ریزه خوار سفره ی پر برکت شماست
وِرد لبان صالح و ادریس یا علی ست
پیر طریق بندگی انبیا علی ست
وحیدقاسمی
*****