مدرسه علمیه فاطمه الزهرا قائم شهر

بسم‌ الله الرّحمن الرّحیم

به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی

حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که درباره‌ی آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار میدهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما میبینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلبهای شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمیکنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.
سخن من با شما درباره‌ی اسلام است و به‌طور خاص، درباره‌ی تصویر و چهره‌ای که از اسلام به شما ارائه میگردد. از دو دهه پیش به این سو ــ یعنی تقریباً پس از فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی ــ تلاشهای زیادی صورت گرفته است تا این دین بزرگ، در جایگاه دشمنی ترسناک نشانده شود. تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسّفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ سیاسی غرب دارد. من در اینجا نمیخواهم به «هراس‌های» گوناگونی که تاکنون به ملّتهای غربی القاء شده است، بپردازم. شما خود با مروری کوتاه بر مطالعات انتقادی اخیر پیرامون تاریخ، می‌بینید که در تاریخنگاری‌های جدید، رفتارهای غیر صادقانه و مزوّرانه‌ی دولتهای غربی با دیگر ملّتها و فرهنگهای جهان نکوهش شده است. تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره‌ی استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگهای اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی میکنند.
این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما میخواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟ چرا در موضوع مهمّی همچون شیوه‌ی برخورد با فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی، از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری میشود؟
شما بخوبی میدانید که تحقیر و ایجاد نفرت و ترس موهوم از «دیگری»، زمینه‌ی مشترک تمام آن سودجویی‌های ستمگرانه بوده است. اکنون من میخواهم از خود بپرسید که چرا سیاست قدیمی هراس‌افکنی و نفرت‌پراکنی، این‌بار با شدّتی بی‌سابقه، اسلام و مسلمانان را هدف گرفته است؟ چرا ساختار قدرت در جهان امروز مایل است تفکر اسلامی در حاشیه و انفعال قرار گیرد؟ مگر چه معانی و ارزشهایی در اسلام، مزاحم برنامه‌ی قدرتهای بزرگ است و چه منافعی در سایه‌ی تصویرسازی غلط از اسلام، تأمین میگردد؟ پس خواسته‌ی اوّل من این است که درباره‌ی انگیزه‌های این سیاه‌نمایی گسترده علیه اسلام پرسش و کاوش کنید.
خواسته‌ی دوم من این است که در واکنش به سیل پیشداوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دین به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء میکند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن میگریزانند و میترسانند، چیست و چه ماهیّتی دارد. من اصرار نمیکنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از اسلام را بپذیرید بلکه میگویم اجازه ندهید این واقعیّت پویا و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند. اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم) آشنا شوید. من در اینجا مایلم بپرسم آیا تاکنون خود مستقیماً به قرآن مسلمانان مراجعه کرده‌اید؟ آیا تعالیم پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و آموزه‌های انسانی و اخلاقی او را مطالعه کرده‌اید؟ آیا تاکنون به جز رسانه‌ها، پیام اسلام را از منبع دیگری دریافت کرده‌اید؟ آیا هرگز از خود پرسیده‌اید که همین اسلام، چگونه و بر مبنای چه ارزشهایی طیّ قرون متمادی، بزرگترین تمدّن علمی و فکری جهان را پرورش داد و برترین دانشمندان و متفکّران را تربیت کرد؟
من از شما میخواهم اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیّت، سدّ عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بیطرفانه را از شما سلب کنند. امروز که ابزارهای ارتباطاتی، مرزهای جغرافیایی را شکسته است، اجازه ندهید شما را در مرزهای ساختگی و ذهنی محصور کنند. اگر چه هیچکس به‌صورت فردی نمیتواند شکافهای ایجاد شده را پر کند، امّا هر یک از شما میتواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکافها بسازد. این چالش از پیش طراحی شده بین اسلام و شما جوانان، اگر چه ناگوار است امّا میتواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار میدهد. بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیشداوری از اسلام از دست ندهید تا شاید به یمن مسئولیّت‌پذیری شما در قبال حقیقت، آیندگان این برهه از تاریخ تعامل غرب با اسلام را با آزردگی کمتر و وجدانی آسوده‌تر به نگارش درآورند.

سیّدعلی خامنه‌ای
1/بهمن/1393

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد
از شما دور شدن زار شدن هم دارد

هر که از چشم بیفتاد محلش ندهند
عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت
چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

همه با درد به دنبال طبیبی هستیم
دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد

ای طبیب همه انگار دلت با ما نیست
بد شدن حس دل آزار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده
این همه عقده تلنبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند
لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا ؟!
این بدی مانع دیدار شدن هم دارد

ما اسیریم اسیر غم دنیا هستیم
عفلت از یار گرفتار شدن هم دارد
***علی اکبر لطیفیان***

به مناسبت میلاد پرخیر و برکت حضرت صاحب الزمان (عج) در بین طلاب حوزه علمیه فاطمة الزهرا علیها السلام شربت و شیرینی  پخش شد.

 حماسه سوم خرداد

مسجد جامع خرمشهر، قلب شهر بود که می‌تپید و تا بود مظهر ماندن و استقامت بود. مسجد جامع خرمشهر، مادری بود

که فرزندان خویش را زیر بال و پر گرفته بود و در بی‌پناهی پناه داده بود و تا بود مظهر ماندن و استقامت بود و آنگاه نیز

که خرمشهر به اشغال متجاوزان در‌آمد و مدافعان ناگزیر شدند که به آن سوی شط خرمشهر کوچ کنند باز هم مسجد

جامع، مظهر همه آن آرزوهایی بود که جز در پازپس‌گیری شهر برآورده نمی‌شد. مسجد جامع، همه خرمشهر بود.

باسمه تعالی

حجت الاسلام والمسلمین آقای کهوند کارشناس رسانه های دیجیتال ، در همایشی که با موضوع فضای سایبری به همت مدیریت محترم مدرسه علمیه فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) قائمشهر با حضور طلاب این مدرسه و مرکز آموزش عالی ، مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها)و جمعی از فرهیختگان شهرستان قائمشهر برگزار گردید؛ حضور یافت و در رابطه با ورود شیکه های اجتماعی در خانواده ها نکات مهم و قابل توجهی را بیان کرد.

وی گفت: این شبکه های به اصطلاح اجتماعی در واقع ضد اجتماعی هستند، زیرا بیشتر باعث جدایی افراد و گسستن خانواده ها از هم شده است. اعضای خانواده به جای اینکه در کنار هم نشسته و با هم گفتگو کنند ، هر یک با گوشی همراه خود مشغولند.

کهوند در ادامه سوالاتی مطرح کردند1- که چرا کشور ما را با اینکه از جهات مختلف تحریم کرده اند و در شیبکه های اجتماعی مثل وایبر و واتس اپ و… تحریم نیست وبه صورت رایگان بوده در اختیار ما قرار میگیرد.

2- اگر کشور را در پژو تحریم میکردند بیشتر به ما ضربه وارد میشد یا در اینترنت؟ با قطع اینترنت تمام ارتباطات اداری – بانکی و… کشور قطع میشد. چرا ما را در اینتر نت تحریم نکردند؟

وی گفت: گردانندگان این شبکه ها به کلیه اطلاعاتی که از طریق این شبکه های اجتماعی در بین افراد ردو بدل می شود دسترسی مدیریت شده دارند و با فروش آنها به دشمنان ما کسب درآمد می کنند . دشمنان با بررسی این اطلاعات به شخصیت عمومی ما پی برده و با شناخت بهتر ما به مقابله و دشمنی علیه ما می پردازند.

این برنامه ها در صورت نصب بر روی موبایل ، به صورت مدیریت شده به تمام اطلاعات گوشی دسترسی خواهند داشت و بدون اجازه وحتی اطلاع مالک گوشی، عکس میگیرد، پیام ارسال میکند ، صدا ضبط میکند و این اطلاعات را بدون اطلاع ما به افراد مختلف ارسال کرده وقبل از دیدن ما حذف میکند.

و با این اطلاعات ضربه های سنگین اعتقادی –اجتماعی –اقتصادی به جوامع بشری بویژه جوامع اسلامی وارد میکنند.
ایشان افزود :مقام معظم رهبری نیز استفاده از این برنامه ها را در صورت تقویت دشمنان حرام اعلام نمودند.
با توجه به این مضرات فراوان ،این برنامه ها یقینا باعث تقویت دشمنان خواهد شد.

ایشان درخاتمه سخنان خویش علاوه بر بیان مضر بودن هر نوع شبکه اجتماعی از شبکه های اجتماعی داخلی مثل بیسفمن –افسران به عنوان شبکه هایی که مضرات اقتصادی وسیاسی ندارند یاد کردند.

آورده ام در شهرتان خاكسترم را

آيات باقيمانده ي بال و پرم را

آورده ام اي كوچه هاي نا مسلمان

مؤمن ترين فرياد هاي حنجرم را

ديشب مراعات حسينم را نكرديد

در كوفه وا كرديد پاي مادرم را

من آيه هايي در حجاب نور هستم

خالي كنيد اي چشم ها دور و برم را

نذر سر اين كعبه ي بالاي نيزه

در شهرتان خيرات كردم زيورم را

من يك نفر در دو تنم ، اما دو روز است

از دست دادم نيمه اي از پيكرم را

يك نيمه ام را روي دست نيزه برديد

در محمل بي پرده نيم ديگرم را

اما به توحيد نگاهم روي نيزه

زيباتر از هر روز ديدم دلبرم را